امروز تو ایمیل هام جملات آموزنده رو دیدیم ،دیدن این ایمیل با این عنوان خشمگینم کرد به جای آروم کردنم .شاید از نظر شما خنده دار باشه ،اما برای منی که تمام عمر این جملات را در ذهنم تداعی کردم و بارها و بارها طبق این چهارچوب اخلاقی رفتم و چیزی ندیدم ،حالا دیگه به همه چیز شک کردم به انعکاس دنیا به قوانین دنیا و بازی که این دنیا با هرکس میکنه و برای هرکس قوانین خودش رو داره و برای بعضی آزمونهای سهل و بعضی ها سخت در نظر می گیره و گاهی برای بعضی ها قدرت نمایی می کنه و بی اثر بودن تلاششون رو می خواهد به رخ بکشه .

گاهی فکر میکنم زندگی کردن سختر از اونی هست که فکر می کنیم با اینکه تلاشم برای آسون کردنش هست مدام سدهایی جلوم قد علم می کنند که یارای مقاومت رو از کف می دم و دوباره میرسم سر خط و فقط می گذرونم .انگار دنیای به این بزرگی توش انگیزه ی کوچکی نیست برای لذت بردن از بودن ، موندن و زندگی کردن.

چقدر خوبه میشه نوشت ،این تنها چیز لذت بخش مونده برام هست. شاید اینجا امن ترین پناهگاهم باشد.