از یک بزرگی جمله ای خواندم که جای بحث داشت، این جمله این بود:

بدترین شکنجه آن است که دیگر نتوانی دوست بداری .....

کاملا می پذیرمش چون زمانی که بدون بهانه به همه عشق می ورزی و درنهایت عشقی دریافت نمی کنی تازه می فهمی که نمی توانی همیشه دوست بداری و آنوقت با کوچکترین بهانه تمام وجودت تنفر می شود نه عشق

آدم چه دیر می فهمد و من چه دیر فهمیدم انسان یعنی عجالتاً